Your Movie Sucks! Noc rekinów 3D

W weekend, z okazji kinowej premiery „Nocy rekinów 3D”, przyglądałem się ulubionym scenom z tymi bezlitosnymi zabójcami. Teraz zaś przyszedł czas zmierzyć się z samym filmem. O horrorze Davida Ellisa dyskutujemy z Bartkiem Czartoryskim, krytykiem filmowym i tłumaczem literackim, autorem bloga „Kill All Movies” (poczytacie tam m.in. o nurcie animal attack). Zapraszamy do lektury!

PP: Dystrybutor reklamuje „Noc rekinów” jako powtórkę z zeszłorocznej „Piranii”. To chyba niezbyt trafne porównanie…

BC: Niezbyt trafne, bo zabrakło tego, co stanowiło o sukcesie filmu Aji – humoru, hektolitrów krwi i golizny.

PP: No właśnie, David Ellis nakręcił strasznie poważny film, choć do dyspozycji miał cały alfabet wakacyjnego campu – nastolatki w bikini, rekiny w jeziorze (!), wybuchające łodzie i groteskową fabułę… Jak to mogło się nie udać?!

BC: Nie mam pojęcia, bo z tych składników każdy hollywoodzki wyrobnik skleciłby coś bardziej sensownego. A „Noc rekinów” nie jest nawet filmem poprawnym, lecz bardzo złym. Panny jakieś mało urodziwe, rekinów jak na lekarstwo, no i wyjątkowo głupie rozwiązania fabularne. O ile czegoś nie przespałem, to chodziło tam chyba o realizację filmu snuff…

PP: Tak, trójka prowincjonalnych obwiesiów wpuszcza do jeziora zgraję wygłodniałych rekinów z przymocowanymi kamerami, by powstały z tego materiał sprzedać do… telewizji. Ale jeśli na taśmach zarejestrowali tyle, co ja podczas seansu, to… Nie mam więcej pytań. Fabuła jest tu równie absurdalna, co patenty realizatorskie – przecież 3D, jak wiadomo, zaciemnia obraz, a większość filmu rozgrywa się w nocy.

BC: To prawda, przez większość czasu absolutnie nic nie widać. Dodając do tego, że spora część zdjęć to ujęcia podwodne, faktycznie można się poczuć jak podczas nurkowania w mulistym stawie. Zresztą nawet jakby rzecz działa się za dnia, to i tak film nie miałby wiele do zaoferowania, bo ataki rekinów, mające chyba stanowić gwóźdź programu, można zliczyć na palcach jednej ręki.

PP: A budżet do małych przecież nie należał. 28 milionów to spora kwota, tymczasem wszystko jest tu z odzysku – aktorzy, efekty, sceneria – i upozowane na tanią pocztówkę. Wspomniałeś o niezbyt urodziwych bohaterkach. Zgodzę się – Sara Paxton, którą zapamiętałem z wymagającej roli w remake’u „Ostatniego domu po lewej” przefarbowano na pierwszą lepszą dziunię z -nastej części „American Pie”. Długo wydawało mi się, że wprowadzenie *właściwej* głównej bohaterki dopiero nastąpi…

BC: Sama ekspozycja „Nocy…” ciągnie się w nieskończoność, zajmując bodajże 1/3 całkowitego czasu filmu! Do tego utrzymana jest w klimacie amerykańskiej komedii dla młodzieży – dominują dialogi o chlaniu i genitaliach. Pomyliłem się myśląc, że to tylko zabieg mający uśpić moją czujność przed krwistą eksplozją w finale.

PP: Z tą różnicą, że komedie młodzieżowe są dziś (zazwyczaj) zdecydowanie bardziej wyzwolone. Nic, tylko seks i rozróba. Tymczasem „Noc…” ma kategorię wiekową… PG-13, co od razu zamyka Ellisowi drogę na podium z najlepszymi wakacyjnymi straszakami.

BC: PG-13 to prawdziwy killer dla animal attack, bo cóż tam można pokazać? Pamiętasz niedawnego „Zabójcę”? Tam to się dopiero działo, a przecież budżet nieporównywalnie mniejszy.

PP: A może przyglądamy się „Nocy…” ze złej perspektywy? W końcu rekiny są tu tylko narzędziem w rękach niegodziwych ludzi. Środek ciężkości leży gdzieś pomiędzy ich bezwzględnością, a naturą przerośniętych rybek. Zupełnie nic Ci się w filmie nie podobało?

BC: Bardzo chciałbym powiedzieć coś dobrego, ale niewiele przychodzi mi do głowy. Interesujące były właśnie rednecki – wolałbym oglądać tych gości znęcających się nad ekipą studenciaków niż rekiny, ale cóż poradzić… Za mało tam było i na horror o ludziach, i na horror o zwierzakach.

PP: Mnie podobała się chyba tylko jedna rzecz, właściwie scena. Ta, w której okaleczony, czarnoskóry Malik wchodzi do wody z zaostrzoną dzidą. Jest w tym jakiś bezczelny prymitywizm – pomyśl tylko, dzikus z włócznią kontra rekin w filmie dla 13-latków! Ślizgając się po poprawności politycznej, twórcy sugerują, że wiedzą, co robią. Na krótką chwilę, ale jednak.

BC: A tak, zapomniałem o tej fantazji. Śpieszę więc z wyjaśnieniem, że „okaleczony” znaczy… „jednoręki”. Faktycznie niezła rzecz, siedziałem z wybałuszonymi oczyma i rozdziawioną japą. Może to nie instant classic jak walka zombie z rekinem u Fulciego, ale gdyby cały film utrzymać w tym klimacie, poszedłbym w ciemno na „Świt rekinów” i „Dzień rekinów”.

PP: Cóż, mimo wszystko mam nadzieję, że nie będziesz musiał!