Wpisy w kategorii: Recenzje

Filmowym hitem Internetu jest od ubiegłego tygodnia horror katastroficzny „Sharknado”, czyli w tłumaczeniu na polski: „Rekinado” lub po prostu „Tornado rekinów”. W premierowy czwartek na kanale SyFy film Anthony’ego C. Ferrante’a obejrzało blisko półtora miliona Amerykanów. I choć jest to zaledwie 38. … Czytaj dalej →

Sukcesem filmu Guillermo del Toro – na przekór temu, co wyczytać można w prawie każdej recenzji – nie jest wcale to, że jest on lepszy od „Transformersów”. To banalny argument, bo być lepszym od hałaśliwej, infantylnej robo-papki Michaela Baya to … Czytaj dalej →

Zła wiadomość jest taka, że film Marca Forstera bez skrępowania dokonuje brutalnego gwałtu na pomysłowej i przenikliwej książce Maxa Brooksa, której miał być adaptacją; dobra – nie ma to większego znaczenia przy jego ocenie. Niezgodność z literackim pierwowzorem nie powinna być … Czytaj dalej →

Film Justina Zackhama przypomina weselny tort – pierwszy kawałek smakuje wyśmienicie, ale już po trzeciej porcji górę nad wszystkim bierze mdląca słodycz. Podobnie jest z „Wielkim weselem”, filmem tak miłym i przyjemnym, a w konsekwencji absolutnie nijakim, że w pewnym … Czytaj dalej →

Trylogia „Przed…” Richarda Linklatera wyłamuje się z utartych zasad filmowych kontynuacji – z każdą kolejną częścią okazuje się mądrzejsza, bardziej dojrzała, konsekwentnie wykluwa się ze swojego kokonu niczym piękny motyl. Seria starzeje się wraz z Jessem i Celine, czerpiąc z ich … Czytaj dalej →

Histeryczne reakcje krytyków po tegorocznej premierze na festiwalu w Cannes są w pełni zrozumiałe. Sukces „Drive”, za sprawą którego Nicolas Winding Refn wypełzł z artystycznej niszy, spowodował, że dla wielu film ten stał się synonimem jego twórczości. Ale oceniać ją tylko … Czytaj dalej →

Pierwszych kilkanaście minut filmu potwierdza, że J.J. Abrams jak nikt inny zasłużył na miano spadkobiercy hiperaktywnej formuły kina wypracowanej przez Stevena Spielberga i George’a Lucasa.„W ciemność” zaczyna się tak, jak większość dzisiejszych blockbusterów się kończy – szaleńczym wyścigiem z czasem, … Czytaj dalej →

Drugi film Dereka Cianfrance’a, objawienia Cannes i Sundance z 2010 roku, nie jest już tak udany jak „Blue Valentine”, ale podejmuje ten sam wątek – desperackiej, niemożliwej próby odbudowania utraconych więzi. Tym razem jest to jednak historia o prawdziwie biblijnych … Czytaj dalej →

Po znakomitej części poprzedniej, twórcy „Szybkich i wściekłych” tracą nieco panowanie nad kierownicą, ale w kryzysowych momentach wciąż potrafią szarpnąć nią na zakręcie. Po 12 latach i blisko 2 miliardach w box office, jest to już niemal opera mydlana – … Czytaj dalej →

Kluczem do filmu Baza Luhrmanna jest nazwisko producenta wykonawczego – Shawna „Jaya-Z” Cartera. Majętny muzyk miał najwyraźniej całkiem sporo do powiedzenia, bo wyprodukowany przez niego film zachowuje subtelność hip-hopowego teledysku: jest hałaśliwy, przesiąknięty kiczem, pełen nic nieznaczącego przepychu. Reżyser okazuje … Czytaj dalej →